Oibarco gudua 1451eco urriaren 23an beaumontar eta agaramontar indarren arteco gathazca içan cen, Vianaco princeac eta bere aitac cituzten liscarraren textuinguruan. [1] Liscar honen causa Çuria I.a Naffarroacoaren testamentuaren interpretationea içan cen, Naffarroaco Resumaren aguintear buruzcoa. [2]

Oibarco gudua
Naffarroaco Guerra Civila
Data 1451co urriaren 23a
Lekua Oibar
Emaitza Agaramontarren garhaipena
Gudulariac
Beaumontarrac
Gaztelar çalditeria
Agaramontarrac
Aragoitar milicia
Buruçaguiac
Carlos IV.a Naffarroacoa
(Resumaco otinant generala)
Luis II.a Beaumontecoa
(Naffarroac condestablea)
Joan II.a Aragoicoa
(reguea de facto )
Philippe Naffarroa-Peraltacoa
(Naffarroac mariscala)
Alonso Aragoicoa
(Joan II.aren semea)
Indarra
Infanteria:
1.600
Çalditeria:
1.400
Guehiago
Galerac
Guti Gutchi

Aurrecariac Aldatu

Naffarroan legue salicoaren ancecoric ez cegoenez, Çuria I.a Naffarroaco reguina leguezcoa içan cen. Joan bere senharra, aldiz, regue ezcontidea berceric ez cen. Çuriac testamentua eman çuenean koroa Carlos bere semearençat içanen cela adiaraci çuen baina baldinça bat jarri çuen Joanen baietza. Tamalez, hau ez cen gauçatu. [3]

Dembora lucean Carlosec egoera onhartu çuen, içan ere, aitaren baiezcoric gabe de iure ez cen Naffarroaco reguea baina naffarrençat de facto "Carlos IV.a" cen. Adibidez, 1451n gaztelarrec Liçarra setiatu çuenean, Carlosec, Gaztelaco koroa etsaitzat içaitearen araçoen jaquituna cela, itun bat signatu çuen naffarren icenean Joan II.a Gaztelacoarequin . Itun horren ondorioz, gaztelarrec setioa kendu ez ecic lagunça militarra ere eman ceraucoten/cioten Carlosi. Baina Carlosec Joanen arerioequin bat eguin çuenez, honec bere aurka eguin çuen.

Gudua Aldatu

1451co urriaren 23an alde biec Oibartic guerthu elkar aurkitu çuten. Commandante biec ez çuten borrocari bide eman nahi eta Carlosec ondo cequien itunaren bidez armaren bidez onura guehiago lorthuco çuela, batez ere bere armada gutiago cela contuan hartuz.

Beaumontar ordezcariec elkarrhizquetan etequin handiac (gudarosteei barkamena, regueac princeari cembait gothorleku itzulcea,...) lorcen ari ciren arren, agaramontarrec beaumontarrac erasso cituzten eta negociaquetac bertan behera amaitu ciren eta gudua phiztu cen.

Guduan cehar, Leringo condearen gudarostea era arriscugarrian hurbildu cen Joan II.arengana. Baina momentu hartan reguearen sasicoa cen Alonso Aragoicoac hogueit hamar lançari bidali cituen beaumontar hegalaren contra. Lançariec eçustean harrapatu cituzten beaumontarrac eta hauen formationea deseguin çuten. Ecegoncorce honi esquer, Alonsoc Carlos bere anaiordea preso hartu çuen. Honec anabasa eraguin çuen beaumontar aldean eta laster gudua amaitu cen.

Gudua laburra eta odol guticoa içan cen eta bertan bai Carlos bai Luis II.a Beaumontecoa bere commandante nagussia gathibuac içan ciren.

Ondorioac Aldatu

Gudu honen ondorioz naffar nobleciaren bi aldeen arteco gathazca irequia hassi cen. Berez Naffarroaco Guerra Civila ez cen guerra odolsu bat içan baina resumaren çathicapena celatu çuen, eta guerra horren ondorioz sorthu ciren leialtassunec seguida içan çuten Naffarroaco Resumaren conquistan (1512-1529) .

Referenciac Aldatu

  1. (Gaztelaniaz) de Ségur, Philippe-Paul . (1838). Historia moderna: Historia de España. 28 Real Imprenta .
  2. Vicens Vives, Jaume . (2003). Paul Freedman & Josep Mª Muñoz i Lloret ed. Juan II de Aragón (1398-1479): monarquía y revolución en la España del siglo XV. Iruñea: Urgoiti editores, 159 or. ISBN 84-932479-8-7 . .
  3. Ramírez Vaquero, Eloisa. (1986). Reyes de Navarra: Blanca y Juan II y Príncipe de Viana. XVI Minçoa ISBN 84-85891-31-7 . .

Campo estecac Aldatu